Буйствует сирени синь над крышей
И бежит по крышам ветра зыбь
Я вспоминаю с тихою улыбкою
Твоих Библейских глаз глубины.
В них отразились клубы дыма,
На реках плач, и сечи кровь.
Пожар былой твоей Отчизны,
И к новым берегам любовь.
Смотрю в восторженном смущении
Во глубь бездонных этих вод,
И верю, верю без сомнения,
Что будет жить и мой народ.
***
Шалее сіні бэз над стрэхамі,
Бяжыць па ім вятрыска-зыб.
Я ўспомніў з ціхаю уцехай
Тваіх вачэй біблейскіх глыб.
Адбіліся ў іх клубы дыма,
На рэках плач і сечаў кроў,
Пажар старой тваёй радзімы,
Любоў да новых берагоў.
Гляджу ў маўклівым захапленні
У глыб бяздонных гэтых вод
І веру, веру без сумненняў,
Што будзе жыць і мой народ.- Это оригинал. |