*****

Ավետիք Իսահակյան |Avetiq Isahakyan | Аветик Исаакян.

Մեկը չեղավ, որ իմանար վշտերս,
Քնքուշ ձեռքով դարման աներ վերքերիս.
Մեկը չեղավ, որ գուրգուրեր վարդերս,
Անուշ բույր տար, վարդի գույն տար երգերիս:


Нет никого кто бы знал мои горести,
И нежной рукой залечил мои раны.
Никто не лелеял и не холил мои розы,
Насытил бы их ароматом и украсил мои песни.